Zimo, witaj!

Jaka będziesz w tym roku? Łagodna i niedokuczliwa, jak w ubiegłym, czy pokażesz swoje mroźne i śnieżne oblicze, dając się wszystkim we znaki? Póki co, aura bardziej przypomina oczekiwanie na wiosnę, niż na białe święta, na które już chyba nie ma szans... Cieszy Was to, czy przeciwnie, sprawia, iż do świątecznego nastroju Wam daleko?

W ogrodzie pod brzozami szaro i wietrznie, ale bardzo ciepło - momentami termometr pokazuje +12 stopni. Obawiam się, że rośliny zaczną się przedwcześnie budzić do życia i to nie byłby dobry znak. Nie wierzę bowiem, by biała pani w ogóle do nas nie zajrzała, ba - jestem wręcz przekonana, że nie raz powiemy, że mogłaby sobie już pójść. Natura kieruje się przecież swoimi prawami i doskonale wie, kiedy przyłożyć śniegiem i mrozem, a kiedy odpuścić i dać człowiekowi wytchnienie. No właśnie, bardziej człowiekowi, bo akurat roślinność w naszej strefie klimatycznej potrzebuje zdecydowanych podziałów pomiędzy okresami ciepła i zimna. 

Na ten moment, cieszę się urodą traw ozdobnych, które przybrały piękne, piaskowe, ciepłe w tonacji barwy, a ich kwiatostany wprost puszą się dumnie na wietrze. Na krzewach berberysów i ogników wciąż całe mnóstwo koralików, ptaki więc nie muszą się martwić pustą stołówką. W ogóle, nasz ogród odwiedza całe mnóstwo skrzydlatych stworzeń: od pyskatych srok i sójek, przez sikorki i rudziki, szpaki, wróble, po bażanty i kuropatwy. Zdarza się, że przylatują w odwiedziny dzięcioły i swoim cudnym limonkowym zabarwieniem piór oraz czerwonymi dziobami, przyciągają uwagę na tyle, że człowiek wodzi za nimi oczami od okna do okna. Przypomina mi się dzieciństwo, gdy zimą, siedząc w kuchni na kredensie, obserwowałam pełną ptasią stołówkę... Staram się i teraz nie zapominać o odwiedzającym nas ptactwie!

W przedogródku rozkwita ciemiernik Christmas Carol, a niektóre róże wciąż w pąkach... Jest jednak coś, co spędza mi ogrodowy sen z powiek, a mianowicie bestia grasująca pod powierzchnią trawnika... Co roku daje się we znaki, ale teraz przekroczyła granice... Krecie kopce mają jakieś 40cm wysokości i są ogromne, w dużej ilości! Ze smutkiem patrzę na te istne miny na murawie... Krecia działalność wywrotowa świadczy jednak o tym, że zamiast kalendarzowej zimy, wciąż mamy jesień :)

Zapraszam do przejścia między rabatami, a tuż przed Wigilią, na wpis okolicznościowy :), bo to przecież jasne, że moją głowę od dawna zajmują przygotowania do Świąt Bożego Narodzenia!

Pozdrawiam Was gorąco!